Deze is van mij!

Nationaal Park De Hoge Veluwe. Een prachtige omgeving die mijn man en ik wilden ontdekken, ik op mijn witte fiets, hij op zijn witte fiets. Overal dezelfde, gratis witte fietsen die op meerdere plekken in het park staan. Alle fietsen zien er hetzelfde uit, zonder bel, zonder versnellingen, met kinderzitje.

We pakten een fiets en begonnen onze tocht door het mooie natuurpark. Bij de eerste stop zetten we onze fietsen in het rek tussen alle andere fietsen. Toen we weer verder wilden, pakten we een willekeurige fiets. De eerste fiets die ik pakte, had een slag in het wiel dus ik zette deze terug. De tweede fiets had een knik in de trapper, ook weer terug. Nummer drie, oké deze kan ermee door.

Mijn fiets?!

Bij de tweede stop, plaatsten we de fietsen niet in het rek, maar op een plek ernaast. Toen we terug kwamen, jawel hoor, één van de twee fietsen weg. ‘MIJN’ fiets stond er niet meer!

Mijn fiets?! Een bijzondere gedachte, want die fiets was helemaal niet van mij! Ik had die dag gefietst op een witte fiets. Ik maakte gebruik van het systeem dat je elke willekeurige witte fiets kon gebruiken. En toch voelde het even als ‘mijn fiets’, ik identificeerde mij ermee.

Waar zie ik dat nog meer?

Met een andere fiets weer onderweg, spraken we hierover. Lachend kwamen talloze voorbeelden voorbij: flexibele werkplekken op kantoor en toch gaat iedereen op dezelfde plek zitten. Spreekkamers die vrij te gebruiken zijn, en worden ‘geclaimd’ met briefjes. Bepaalde taken of werkzaamheden die je uitvoert en dan niet meer hoeft te doen, alsof het geen zin had.  De handdoeken die bij het zwembad op het bedje worden neergelegd. Identificeren met je baan, auto of voetbalclub, ‘ik ben een BWM rijder’ of ‘ik ben een Ajacied’. Bijzonder hoe dat werkt.

Het is een onbewust proces. Pas als iets, bijvoorbeeld je baan of werkplek wordt ‘afgenomen’, want zo voelt dat meestal, dan ervaar je wat het met je doet. Het kan zijn dat het je onrustig, onzeker of boos maakt. Dat je erover gaat nadenken of met iedereen over gaat praten over ‘wat je nou is overkomen’.

Hebben & zijn

De kunst is om het identificeren los te kunnen laten. Zodra je zegt ‘ik ben….’ dan heb je je geïdentificeerd met iets of iemand.  Kijk naar de omgeving, het gedrag en mogelijk de gedachten daarbij. Je HEBT iets en BENT het dan niet. Je DOET iets en je BENT het dan nog niet. Je VERVULT een rol, je BENT die rol niet.

• Mijn witte fiets wordt dan de witte fiets die ik gebruikte die middag in dat park.
• Het zijn cognitieve schoolkinderen wordt dan het zijn kinderen die in hun omgeving school vooral cognitief gedrag laten zien.
• De BWM rijder wordt dan de man of vrouw die graag rondrijdt in de auto van het merk BMW

Persoonlijk inzicht

Wanneer je in jouw persoonlijke situatie een belangrijke verandering doormaakt, dan is dit mogelijk één van de leermomenten die je tegen komt. Welke rollen vervul je, waar identificeer je je mee. Wat kan je eigenlijk in die rol en hoe kan je dat meenemen naar een andere rol. Wat wordt er mogelijk als je leert dat je rollen hebt, en niet bent?

Bij een persoonlijke verandering biedt coaching de mogelijkheid om je deze ervaring te bieden.  Wil je meer weten, neem contact op voor een afspraak.

Elly Smits Coaching & Consultancy  (06-83634131)