Veel introverte professionals hebben onbewust een manier ontwikkeld om zich te laten zien. Het is geen toneelstuk, je doet echt je best. Je bent competent, loyaal, betrokken. Maar ondertussen ben je jezelf een beetje kwijtgeraakt.
Je glimlacht vriendelijk, knikt op het juiste moment. Je stelt een vraag, maakt een scherpe opmerking. Niemand die iets doorheeft. Van buiten zie je er kalm en professioneel uit.
Van binnen voel je onrust en ben je moe. Niet moe van het werk zelf, maar van het aanstaan. Van de rol spelen. Van het idee dat je altijd iets moet bewijzen. En wellicht heb je niet eens door dat het hierdoor komt.
Vraag je je ergens diep vanbinnen wel eens af: wanneer was ik eigenlijk voor het laatst écht mezelf (op mijn werk)?
De stille uitputting
De weg naar het ‘masker’ is vaak onbewust gegaan en daarom zal je het zelf niet zo noemen. Het masker herken je bijvoorbeeld aan:
- Altijd alert zijn op wat anderen van je vinden, de omgeving scannen;
- Je aanpassen aan de toon van het team, ook als dat niet jouw stijl is;
- Opmerkingen of ideeën inslikken omdat je twijfelt of ze wel ‘passen’;
- Jezelf niet laten zien als je ergens onzeker over bent;
- Altijd sterk, slim of capabel willen overkomen.
Dat kost energie. En hierdoor doe je de dingen niet vanuit een natuurlijke manier van doen. En daardoor ben je niet écht in verbinding met jezelf én met anderen.
In een schaal van 1 tot 10: hoe vrij voel jij je op je werk?
Waarom we onszelf aanpassen
Een klant, ik noem haar voor nu Leonie, kwam bij mij en was moe, ‘want het werkt niet meer’. Dat is wat ze zei. Alleen had ze geen idee wat er niet meer werkte. We gingen aan de slag, stapje voor stapje onderzoeken: hoe doe je het nu, wat denk je, wat is belangrijk en wat wil je eigenlijk diep van binnen.
Geregeld riep ze: ‘oh, hoe komt dit toch?!’
En ook zei ze: ‘ik ben zo blij om dit samen met jou te doen, dit had ik nooit zelf kunnen bedenken’.
Dat professionele masker ontstaat niet zomaar. Het heeft je ooit geholpen om met situaties om te gaan. Ergens zit er een kracht in. Je hebt een manier gevonden om goede beoordelingen te krijgen. Om jezelf staande te houden in een groep. Om vrienden te hebben
Misschien heb je ooit geleerd dat je stil moest zijn om niet op te vallen. Of juist dat je moest presteren om gezien te worden. Dat je dom bent als je het niet begrijpt. Misschien heb je in een eerdere baan ervaren dat jouw rustige manier van werken werd gezien als passief, of dat je zorgvuldig nadenken werd verward met twijfel.
En weet je, soms kan je het niet eens duiden hoe het komt. Het is voor jou volkomen logisch dat je dit doet, je op deze manier gedraagt, denkt en voelt.
Maar het pijnlijke is: op den duur raak je je natuurlijke kracht kwijt.
En dat is zonde. Want je échte kwaliteiten zoals je vermogen om goed te luisteren of je bedachtzame aanpak, is iets wat in veel omgevingen nodig is. Alleen moet jij het eerst weer durven laten zien!
Professioneel, of niet?
Ja, maar hoe dan? Het kan zomaar zijn dat je geen idee hebt dat het anders kan. En hoe het anders kan. Je hebt niet eens door dat je een ‘masker’ op zet om de dag door te komen. Je merkt het alleen aan de energie die het kost. Of een gevoel van gemis, dat je niet kan duiden.
Als ik het anders doe, ben ik dan nog wel professioneel? Kan er door je hoofd schieten.
Jazeker, juist dan!
Professioneel is ook: trouw blijven aan wie je bent, ook als dat betekent dat je grenzen aangeeft. Dat je vragen stelt in plaats van doen alsof. Dat je laat zien dat je soms ook zoekt. Dat je durft te onderzoeken welk patroon jij doet en hoe je dat patroon ook anders kan doen.
Als jij daar mee aan de slag gaat en tot nieuwe inzichten komt. Dan gebeurt er iets magisch.
Probeer het eens uit: Deel deze week in een gesprek één opmerking die je normaal voor jezelf zou houden. Misschien een twijfel, een observatie, een behoefte. Let op wat er gebeurt.
Van overleven naar verbinden
Als je het gevoel hebt dat je op je werk vooral bezig bent met overleven, jezelf bewijzen, goed overkomen, niet opvallen, dan mis je de kans om echt te verbinden. En dat is wat je waarschijnlijk juist wél wilt.
De weg terug begint klein. Met eerlijk kijken naar je eigen gedrag. Jezelf toestemming geven om het spannend te vinden, al is het maar even. Met oefenen in vertrouwen, in jezelf, op je eigen waarde, op jouw manier van werken. Onderzoeken wat daar achter en onder verborgen zit. Dat kan heel groots klinken en dat hoeft het niet te zijn.
Je kan dit alleen doen of samen met mij.
Jouw waarde zit in wie je bent als je jezelf durft te zijn. En dat heb je nu al bij je!
Stuur me gerust een bericht. Ik denk graag met je mee om te kijken wat ik daarin voor jou kan betekenen. plan een afspraak in.