Je werkt ergens al jaren. Of je blijft in een samenwerking, opdracht of rol waarvan je diep vanbinnen weet: dit past me eigenlijk niet meer. Maar toch ga je door. Je weet precies wat er van je verwacht wordt, mensen rekenen op je, en je voelt een diepe verantwoordelijkheid.
Of je blijft afspreken met iemand, in een vriendschap, terwijl die eigenlijk meer energie kost dan oplevert.
En ergens denk je:
- Zo erg is het toch ook weer niet?
- Of: Ik moet niet zo zeuren, ik heb het goed.
- Of: Als ik nu stop, laat ik anderen in de steek.
En weet je: voor introverten en bescheiden professionals speelt ook vaak mee:
- De neiging tot zelfreflectie want je zoekt het eerst bij jezelf (“Doe ik niet moeilijk?”)
- De loyaliteit aan relaties boven eigen belang
- De voorkeur voor stabiliteit boven gedoe
Herkenbaar?
Dan is het tijd om jezelf een eerlijke vraag te stellen: Blijf ik hier uit verbondenheid met iets wat me voedt, of uit angst om iets los te laten?
Wat er achter ‘loyaliteit’ kan schuilgaan
Loyaliteit klinkt als iets positiefs. En dat is het vaak ook. Betrokkenheid, trouw, betrouwbaar zijn – het zijn prachtige waarden. Maar loyaliteit kan ook een vermomming zijn. Een dekmantel voor angst, uitstel, onzekerheid.
Bijvoorbeeld:
- Je blijft in een baan waarin je al lang bent uitgeleerd, omdat je het team niet wilt teleurstellen.
- Je voert taken uit die niet (meer) bij je passen, maar je wilt ‘geen moeilijk gedoe’.
- Je blijft samenwerken met iemand die energie kost, omdat je bang bent voor conflict of afwijzing.
- Je zegt steeds “ja”, terwijl je diep vanbinnen voelt dat het eigenlijk een “nee” is.
Loyaliteit zonder verbinding met jezelf, wordt op den duur zelfverwaarlozing. Het is als een plant zonder water, die redt het ook niet.
Opdracht: Kies een situatie waarin je ‘gewoon maar doorgaat’. Vraag jezelf af: Wat houd ik hier in stand? Wat levert dit mij op? En wat kost het me?
Je overtuigingen (onzichtbaar) aan het woord.
Gedrag komt niet uit de lucht vallen. Vaak sturen onderliggende overtuigingen ons gedrag zonder dat we het doorhebben. Misschien geloof je (onbewust):
- “Ik mag anderen niet tot last zijn.”
- “Als ik het loslaat, ben ik zwak.”
- “Ik moet me eerst bewijzen voordat ik mag kiezen wat ik wil.”
- “Het is egoïstisch om voor mezelf te kiezen.”
Deze gedachten, overtuigingen hebben ooit geholpen om je aan te passen, te overleven, of ergens bij te horen. Maar als ze je blijven sturen in situaties waarin je je onrustig, uitgeput of leeg voelt, is het tijd om ze tegen het licht te houden.
Wat is belangrijk om dit te blijven doen?
Vaak voelen we ergens dat iets ‘niet klopt’. Alleen maken we het niet concreet, drukken we het weg. Daar kan een check van jouw waarden helpen. Waarden zijn jouw innerlijk kompas. Ze geven richting, energie en betekenis.
Stel jezelf deze vragen:
- Wat vind ik écht belangrijk in mijn werk of relaties?
- Waar voel ik me op mijn best?
- Wat mis ik nu?
- Welke waarde wordt hier geweld aan gedaan?
Voorbeeld: stel dat je autonomie, zingeving en rust belangrijk vindt. Maar je werk vraagt voortdurend beschikbaarheid, snelle output en het gevoel dat je geen invloed hebt. Dan leef je structureel buiten je waarden. En dat wringt.
Oefening: Schrijf drie waarden op die voor jou essentieel zijn. Wat is voor jou belangrijk? Kijk vervolgens: Leef ik die waarden in de situatie waar ik blijf? Of lever ik ze in?
Waarom het zo moeilijk is om los te laten
Loslaten, makkelijk gezegd. Zelfs als je weet dat iets niet meer klopt, is het loslaten vaak het moeilijkste. Dat komt door oude patronen. Ons brein doet er ook graag alles aan om dingen bij het oude, bekende te houden. Want dat is veilig. Daarom houden we liever vast aan het bekende dan dat we het onbekende instappen – zelfs als het oude knelt.
Door het eerste bij jezelf te zorgen, maakt het je zorgzaam, plichtsgetrouw, bedachtzaam. Alleen: als je blijft uit angst, verlies je jezelf. En dan is je kracht geen kracht meer, maar een (gouden) kooi, een ketting, een handrem.
Van automatische piloot naar bewuste keuze
Soms betekent trouw blijven aan jezelf dat je een ander moet teleurstellen. Nee zeggen tegen de ander is ja zeggen tegen jezelf.
Dat je uit een rol, baan, ‘relatie’ stapt waarvan je ooit dacht dat die bij je paste. Dat is spannend. Maar het is ook de weg terug naar energie, voldoening en richting. En ja, dat vinden andere mensen ook even wennen!
Bewuste loyaliteit is iets anders dan automatische loyaliteit. Het eerste voedt je, het tweede zuigt je leeg.
Dus stel jezelf vandaag deze vragen:
- Wat houd ik vast wat eigenlijk los mag?
- Wat zou ik kiezen als ik als ik echt mijn eigen gevoel en waarde volg?
- Hoe zou het voelen als ik weer in lijn leef met wat voor mij klopt?
Merk je dat dit thema je raakt en vind je het nu nog lastig om helder te krijgen wat je wil en wat je tegenhoudt? In mijn trajecten onderzoeken we precies dat: jouw waarden, je patronen én de stappen die je helpen loslaten wat niet meer past.
Stuur me gerust een bericht. Ik denk graag met je mee om te kijken wat ik daarin voor jou kan betekenen. plan een afspraak in.